«Η ελευθερία, παιδί μου, θέλει κι αυτή τα υλικά της. Να τολμάς, να είσαι καλή ψυχή, να ξέρεις γιατί παλεύεις.»
«Και δεν φοβάσαι ποτέ, πατέρα;»
«Άκου λοιπόν μια ιστορία…»
Ο μικρός Θόδωρος μεγαλώνει λίγο πριν τη μεγάλη επανάσταση και αναρωτιέται. Τα γιατί και τα πώς του πολέμου. Αναμετριέται με συναισθήματα όπως αυτά του φόβου και της περηφάνιας, με τον πόθο για δικαιοσύνη, με το καλό και το κακό. Τα παραμύθια θα του μάθουν πως η ελευθερία έχει κι αυτή τη δική της συνταγή. Τη συνταγή που θα ακολουθήσει όντας πια σπουδαίος οπλαρχηγός.
Μία παράσταση αφήγησης με εύθυμες ιστορίες ζώων που σαν τους ανθρώπους και αυτά φοβούνται μα ψάχνουν τρόπους καλύτερα να ζούνε.
Ελάτε να μάθουμε πως η μαμά μυρμήγκω έσωσε το παιδάκι της που είχε πέσει στο νερό χωρίς να φοβηθεί τα πλάσματα που θα συναντήσει στον δρόμο της. Πώς η κουκουβάγια που θα πέσει στα… νύχια ενός λύκου θα καταφέρει να σωθεί, χάρη στην τόλμη και την εξυπνάδα της. Πώς ένας λαγός θα σπείρει τον πανικό μέσα στο δάσος όταν μια μέρα νομίσει ότι άκουσε ένα τέρας. Μα το τέρας δεν είναι τίποτα άλλο από ένα φρούτο που έπεσε μέσα στο νερό και τότε ο φόβος του αστείο θα γίνει τρανταχτό. Και πώς ένας μικρός ποντικός θα σώσει τους κατοίκους του νησιού του, όταν ο βασιλιάς των τίγρεων θελήσει να τους πιάσει όλους, χάρη στην ευστροφία του.
Μικρές ιστορίες με πρωταγωνιστές τα ζώα προσαρμοσμένες στις ανάγκες της πρώτης προσχολικής ηλικίας όπου πρωταγωνιστούν η μουσική, το τραγούδι, η κίνηση, οι εναλλαγές φωνών και ρόλων. Η αφήγηση ενισχύεται από μικρά σκηνικά αντικείμενα που βοηθούν στην οπτικοποίηση των ηρώων και των δράσεων τους.
Διαδραστική παράσταση αφήγησης για παιδιά προσχολικής ηλικίας με ζωντανή μουσική
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα μικρό, τόσο δα βατραχάκι. Τόσο μικρό που αν περνούσες από δίπλα του μπορεί να μην το έβλεπες καν. Και επειδή ήταν τόσο μικρό, κανείς δεν γνώριζε ότι υπήρχε. Και επειδή ήταν τόσο μικρό, ήταν πολύ μόνο. Όταν όμως μια μέρα πήδηξε σε μια λακκούβα να πιει νερό, φούσκωσε λιγάκι. Και τότε μια ιδέα του μπήκε μέσα στο μυαλό. Και αν έπινε πολύ νερό; Ίσως να γινόταν μεγάλο και τρανό. Και τότε σίγουρα θα έκανε φίλους. Αυτό λοιπόν θα έκανε. Όμως σαν ήπιε όλο το νερό, οι άνθρωποι και τα ζώα θα δίψασαν. Και του ζήτησαν να τους δώσει πίσω το νερό. Το βατραχάκι μας όμως δεν ήθελε. Μα έπρεπε ένας τρόπος να βρεθεί. Μήπως να του λέγαμε ιστορίες; Μήπως να το γαργαλούσαμε; Μήπως να του τραγουδούσαμε; Μήπως να του χορευαμε έναν αστείο χορό;
Μία διαδραστική αφηγηματική παράσταση που συνδυάζει τις ιστορίες, τη ζωντανή μουσική, την κίνηση και το τραγούδι μιλώντας μας για τη φιλία μα και τη πλεονεξία. Κατά τη διάρκεια της παράστασης τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά βοηθώντας μας να βρούμε λύση, χορεύοντας, τραγουδώντας, κάνοντας γκριμάτσες, ή ότι άλλο μπορούμε να φανταστούμε μαζί.
Ποια να είναι η μαγική συνταγή για τα πιο νόστιμα παραμυθοπιτάκια; Η Τσίρι και η Τρο θα σας πουν το μυστικό! Με υλικά από παραμύθια μα κι απ’ την κουζίνα μέσα, το ζυμάρι τους θα πλάσουν και μαγεία θα κεράσουν! Βάζει η Τσίρι την κανέλα και η Τρο προσθέτει τρέλα, μα στο τέλος αν τα ψήσουν, τι ‘ναι αυτό που θ’ αντικρύσουν;
Περίληψη της παράστασης
Στην αφηγηματική παράσταση «Παραμυθοπιτάκια» παραμύθια, γεύσεις, μουσική συναντάνε τα υλικά που νοστιμεύουν τη ζωή μας.
΄Ηταν κάποτε μια εποχή που οι άνθρωποι μπορούσαν να έχουν τα πάντα αλλά όλο κάτι τους έλειπε. Και όσο κι αν έψαχναν να βρουν αυτό το κάτι, τόσο πιο πολύ το έχαναν. Ώσπου έχασαν και το τελευταίο, μα πιο σημαντικό: τη νοστιμιά. Τότε ήταν που στον τόπο αυτό έφτασαν οι δύο μαγείρισσες των παραμυθιών. Η Τσίρι και η Τρο. Ο σοφός Γεροσέφ του δάσους ήξερε πως μόνο εκείνες θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους φτιάχνοντας τα μαγικά παραμυθοπιτάκια. Τους έδωσε λοιπόν τον μαγειρικό χάρτη για να ψάξουν από τόπο σε τόπο ιστορίες που μέσα τους κρύβονται τα μαγικά συστατικά. Μαζί μας θα τις μοιραστούν για να ανακαλύψουμε ότι τα παραμυθοπιτάκια δεν φτιάχνονται μόνο από υλικά που τρώγονται μα και από εκείνα που χρειαζόμαστε για να κάνουμε λίγο πιο νόστιμη τη ζωή μας: τη φιλία, το θάρρος, την αγάπη μα και την προσπάθεια που πρέπει να καταβάλουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας. Κι από εκείνα τα υλικά είναι που μπορούμε τελικά να γευτούμε όλη τη γλύκα του κόσμου!
Τι θα συμβεί όταν το Λιοντάρι, το αγαπημένο ζωάκι της Μόλυ, μάθει ότι δεν θα περάσει μαζί της τα Χριστούγεννα; Βλέπετε δεν αγαπάνε όλοι οι άνθρωποι τα λιοντάρια, τουλάχιστον όχι όταν τα βλέπουν από κοντά. Και τώρα που η Μόλυ θα πάει εκδρομή, εκείνο θα μείνει πίσω. Όμως το Λιοντάρι μας ξέρει ότι δεν υπάρχει καλύτερο δώρο για τη Μόλυ από το είναι μαζί της τα Χριστούγεννα. Έτσι αποφασίζει να γίνει ένας διαφορετικός Άγιος Βασίλης και να ψάξει να την βρει. Και στον δρόμο, η αλήθεια είναι, ότι θα συναντήσει ζωάκια μα και ανθρώπους πολλούς και ίσως και για αυτούς να γίνει Άι Βασίλης. Ας τον ακολουθήσουμε στο ταξίδι του αυτό παρέα νότες χριστουγεννιάτικες, χιονονιφάδες και χορό.
Μια παράσταση για παιδιά 3-5 χρονών για τη φιλία, τη μαγεία (των Χριστουγέννων και όχι μόνο), το μοίρασμα, τη χαρά της μουσικής, η οποία συνδυάζει την αφήγηση παραμυθιού, τη διάδραση με τα παιδιά, τη ζωντανή μουσική και την κίνηση.
Ο Αι Βασίλης φέτος αποφάσισε να εκσυγχρονιστεί. Ναι, αλήθεια σας λέμε. «Δεν μπορεί όλοι να έχουν κινητά», είπε. «Θα πάρω κι εγώ. Τέρμα οι μαγικοί χάρτες, θα βλέπω τους δρόμους στο κινητό μου. Δεν μπορεί όλοι να έχουν αυτοκίνητα. Τέρμα οι τάρανδοι. Θα βάλω μηχανή στο έλκηθρό μου.» Όταν όμως ξεκινήσει το ταξίδι του κάτω στη γη, θα ανακαλύψει ότι τελικά ίσως και να μην βολεύουν όλα αυτά. Ευτυχώς υπάρχουν τα παιδιά που δεν έχουν ξεχάσει να κάνουν μαγικά. Και όταν τα προβλήματα του θα λύσει, με μια άτακτη κάλτσα θα πρέπει να μιλήσει. Μία κάλτσα που δεν δέχεται με τίποτα τα δώρα που θέλει να βάλει ο Αι Βασίλης μέσα, γιατί το κοριτσάκι στο οποίο ανήκει, ήταν, λέει, φέτος, πάρα μα πάρα πολύ άτακτο. Να, σαν κι αυτή. Που κουνιέται πέρα δώθε και δεν ακούει τίποτα από όλα αυτά που της λέει ο Άι Βασίλης. Αλήθεια, πώς μπορείς να πείσεις μια κάλτσα ότι δεν πειράζει να γίνονται πειραχτήρια τα παιδιά κάποιες φορές; Ότι ίσως και να έχουν κάποιο λόγο; Όπως το κοριτσάκι στην ιστορία μας. Εσείς θέλετε να τον μάθετε;
Η αφηγηματική παράσταση ο Άι Βασίλης και η άτακτη κάλτσα μιλάει πρωτίστως για τη μαγεία των Χριστουγέννων, για τη μαγεία της ζωής που χάνεται πολλές φορές μέσα στον κόσμο της τεχνολογίας. Μας κάνει όμως και να γελάμε με τις μικρές αταξίες των παιδιών, με την άτακτη κάλτσα που έχει πεισμώσει, και μας θυμίζει ότι καμιά φορά τα πράγματα μπορεί να μην είναι ακριβώς αυτό που φαίνονται. Άλλωστε όλοι δεν αξίζουν μια ευκαιρία;
Ελάτε λοιπόν μαζί μας σε αυτό το ταξίδι, βγάλτε φτερά και αφεθείτε στη μαγεία των παραμυθιών και της μουσικής.
Συνομιλώντας με τα παιδιά, γεφυρώνουμε το χτες με το σήμερα, γνωρίζουμε τους θρύλους και τις παραδόσεις του κάθε τόπου και φτιάχνουμε τις δικές μας ιστορίες.
Η σειρά podcast έχει ως σκοπό να μας φέρει σε επαφή με τις ιδιαίτερες παραδόσεις του κάθε τόπου μέσα από τα μάτια των παιδιών.
Στο σημερινό πρώτο επεισόδιο ταξιδεύουμε στην Τήνο, στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας, και συζητάμε με τα παιδιά του γυμνασίου Τήνου.
Ερευνα – παρουσίαση Βιργινία Κοκκίνου Ειρήνη Νικολακοπούλου
Μουσική σήματος Ειρήνη Νικολακοπούλου Αντιγόνη Στάππα
Με τη συνεργασία των μαθητών του Γυμνασίου Τήνου
Ευχαριστούμε το Μουσείο Μαρμαροτεχνίας Τήνου και ιδιαιτέρως τον Γιάννη Μιχαήλ, συντονιστή του μουσείου, για το κάλεσμα και την πίστη στη δουλειά μας.
Αν δεν έχετε φάει πετρόσουπα, ακούστε προσεκτικά αυτό το παραμύθι που μας έρχεται από την Ανατολή. Είναι σίγουρα η πιο νόστιμη σούπα γιατί είναι φτιαγμένη από ένα ολόκληρο χωριό.
Ξέρετε ότι στην Κίνα οι καυτερές πιπεριές διώχνουν το κακό μακριά; Είναι κάτι σαν φυλαχτό. Έτσι και για τον καλό Σεν, μια καυτερή πιπεριά τύχη θα του φέρει και φίλη καλή θα γίνει.
Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς, ένας μελαγχολικός βασιλιάς. Ήταν δίκαιος, ήταν σοφός (ή έτσι ήθελε να πιστεύει) μα καθόλου ευτυχισμένος. Τέτοια ήταν η μελαγχολία του που δεν μπορούσε να πιει ούτε κρασί, αγαπημένο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Μέχρι που μια μέρα βρέθηκε στον δρόμο του ένας γέρος. Τον πήρε από το χέρι και του έμαθε πολλά, μα εσείς θα αναρωτιέστε αν έγινε καλά.
